Urszula Ślusarczyk „Prześwity”

PRZEŚWITY

Prezentowany zestaw prac wyznacza swego rodzaju przestrzeń malarską, która może być traktowana jako pole „uobecniania sensu”. Wertykalny układ kompozycji pozwala postrzegać poszczególne prace jako kadry jednego strumienia – obrazu i czasu, zarazem.  To wpisuje się w ścieżkę  poszukiwań wyznaczonych przez triadę: biel – przezroczystość – nieskończoność. U podstaw każdej z prac leży element strukturalny, odnoszący się do wybranego fragmentu rzeczywistości dostępnej zmysłowo. Natomiast całość zamierzenia ma charakter bardziej procesualny  i dotyczy raczej tego, co pozostaje w sferze odczuć, niż przedstawień. Obcując z pracami mamy okazję doświadczyć „milczenia”, czy też –  do pewnego stopnia –  nieobecności obrazu. Wędrówka po krawędziach rzeczywistości materialnej  pozwala otworzyć się na owe tytułowe prześwity i  doświadczyć tajemnicy  Rzeczywistości poza obrazowej. 

Intencją tej twórczości jest zorientowanie na to, co poza-czasowe i elementarne. Zastosowana redukcja stanowi rezultat doświadczenia, także duchowego,  nie jest natomiast efektem  przyjętej konwencji, czy też doktryny.

Istotna dla mnie jest próba wychodzenia poza prawdziwe lub fałszywe antynomie: tego co realistyczne i „abstrakcyjne”, materialne i duchowe, organiczne i geometryczne, emocjonalne i racjonalne, wreszcie tego, co wiążemy z naturą i kulturą.

Stajemy więc wobec „obrazu”, który – odarty z fikcji i iluzji oraz bagażu hałaśliwych  konotacji związanych z doraźnymi doznaniami codzienności, czyni nas w pewnym sensie bezradnymi. To wydaje się być dobrym momentem, aby przestrzeń malarska stała się przyczynkiem do „zagubienia”   i odnajdywania zarazem.  Wszakże obraz nie powinien służyć tylko do oglądania, ale raczej stanowić okazję do swego rodzaju zapatrzenia, czy też zanurzenia się w nim, aby móc spojrzeć na niego jak w lustro i spróbować odnaleźć siebie.

                                                                                                                             Urszula Ślusarczyk

Urszula Ślusarczyk.  Absolwentka Instytutu Wychowania Artystycznego UMCS  w Lublinie. Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, wicedyrektor ds. artystycznych i naukowych Instytutu Sztuk Pięknych UJK. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Organizatorka konferencji i wystaw problemowych m.in. „Natura Natury” w latach 2001 oraz 2003/04. Autorka ponad 30. wystaw indywidualnych oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: Douai, Francja; Salon des Peintres Polonais; Antibes, Salon des Peintres Polonais, Paryż, Francja; Clearwater, USA; Kunst-OG Filosoficenter Solvognen, Dania; 4 Internationales Kunstsymposium, Kleinbreitenbach, Niemcy; „Terra In-Cognita”, Polscy malarze współcześni, DW (Deutsche Welle), Bonn, Magdeburg, Berlin; „Libro-Arte/Abierto”, Biblioteca de la Facultat de Belles Arts, Barcelona; „Fragments” Hellada Art Center, Los Angeles, USA; „Meta Biel” Freies Museum, Berlin. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią.