Stefan Krygier – Ośrodek kondensacji formy II

kuratorzy: Monika Krygier, Stefan Szydłowski

Kreacje artystyczne – bez względu na ich charakter i związek z określonymi tendencjami sztuki – istnieją poprzez formę. Sposób w jaki ją odczuwamy i rozumiemy podlega ciągłym zmianom, ale wewnętrzne związanie formy z treścią dzieła jest trwałym warunkiem jego istnienia. Sądzę, że nieodzownym czynnikiem przekazu artystycznego jest komunikatywność.
Organizacja poszczególnych elementów utworzonego przez artystę systemu i ich odpowiedzialność w stosunku do treści – może być uważana za przekaz. W mojej twórczości określona strefa przestrzeni zbudowana z poszczególnych elementów formy jest miejscem przekazu wizualnego. Zainteresowania moje dotyczą trzech zagadnień, które wiążą się z cyklami prac kolineacje i konflikty oraz z obiektem nazwanym przez mnie ośrodkiem kondensacji formy.
KOLINEACJE – przekształcenia abstrakcyjnych form w różnych punktach przestrzeni leżących na liniach prostych oraz rozprzestrzenianie się tych form w określonych strefach.
KONFLIKTY – wzajemne reagowanie na siebie kształtów i kolorów powstałych w procesie przekształceń.
OŚRODEK KONDENSACJI FORMY stanowi otwartą strefę przestrzenną. Jako zbiór kształtów o określonym charakterze jest punktem odniesienia dla odpowiadających im formą elementów ruchomych, które mogą być rozprzestrzenione poza obrębem ośrodka.
Elementy te mogą być umieszczone w różnych sytuacjach zarówno przez autora jak i przez osoby spośród zainteresowanej publiczności. Rozprzestrzeniane elementy ośrodka stwarzają "UKŁAD OTWARTEJ WYOBRAŹNI" i "SWOBODNEJ GRY". Zamiast ograniczonej strefy w plastyce proponuję ośrodek kondensacji formy, którego zakres działania nie jest ograniczony w czasie ani w przestrzeni. Integralne elementy ośrodka stają się własnością każdego. Strefa działania ulega ciągłemu rozprzestrzenianiu i obejmuje coraz to inne sytuacje wynikające z aktywności uczestników gry. Stefan Krygier

Stefan Krygier (1923-97) zajmował się malarstwem, grafiką, rzeźbą, działaniami na pograniczu form przestrzennych i environment, zrealizował też wiele projektów architektonicznych. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi i na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Architektury. Już w czasie studiów w Łodzi zacieśnił swoją znajomość z Władysławem Strzemińskim – wspólnie opublikowali m.in. pracę teoretyczną pt. Widzenie gotyku. Krygier był współzałożycielem katowickiej Grupy ST-53. Na przełomie lat 60-tych i 70-tych stworzył m.in. cykle Kolineacje i Konflikty, oraz Ośrodki Kondensacji Formy. Równocześnie publikował teksty o sztuce. Lata 80-te i 90-te to okres malarstwa symultanicznego. Obok obrazów czysto geometrycznych w formie malował obrazy nawiązujące do ikonografii i kultury europejskiej. Jest uważany za jednego z najciekawszych kontynuatorów tradycji łódzkiej awangardy w Polsce powojennej.