Piotr Korol „Obrazy obrazu”

Wystawa zbudowana jest wokół nieistniejącego już Obrazu grawitacyjnego nr 47.

Ekspozycję tworzą dwa rodzaje prac. Film Still dripping i praca na papierze Bez tytułu należą do pierwszej grupy. Powstały podczas malowania wspomnianego, nieistniejącego już Obrazu. Stanowią autentyczny zapis procesu kreacji. Ich zadaniem jest przywoływać Obraz grawitacyjny nr 47, budować wyobrażenie o nim.

Druga grupa to obrazy namalowane już po destrukcji Obrazu. Akt zniszczenia był ważnym punktem zwrotnym, nie zamykał a otwierał. Wówczas powstały Obraz obrazu 1,  Obraz obrazu 2 oraz Obraz obrazu 3.

            Obrazy obrazu namalowałem używając materii ze zniszczonego Obrazu grawitacyjnego nr 47, którego tworzywo stanowiła farba i podobrazie ze sklejki na konstrukcji drewnianej. Wszystkie te komponenty poddałem procesowi sproszkowania.  Na początku, przy pomocy dłut, rozdrabniałem strukturę z farby. Następnie kontynuowałem działania w sposób mechaniczny, uprzednio schładzając farbę, by łatwiej poddawała się procesowi kruszenia i rozdrabniania. Drewno i sklejkę pociąłem na kawałki, a potem starłem na pył używając urządzenia z tarczą z papierem ściernym. Celem tego pracochłonnego i niepewnego co do rezultatu procesu było pozyskanie proszku – „pigmentu” do malowania nowych obrazów, gdzie jako spoiwa użyłem medium akrylowego. Zrobiłem w ten sposób farbę z farby, a biorąc pod uwagę podobrazie – farbę z obrazu, którą namalowałem nowe Obrazy obrazu.  

            Rozważania o farbie są łącznikiem wszystkich pokazanych tu prac. Ze skupieniem badam jej właściwości, niezależnie od koloru. Obserwuję jej różnorodne „stany skupienia” – płynność, twardość, zmienność. Wystawa Obrazy obrazu wpisuje się w moje rozmyślania nad potencjałem i statusem obrazu, jest konsekwencją analiz dotyczących malarskich mediów, podobrazi czy metod malowania.

            Poprzez niniejszy autokomentarz chciałem pokazać niejako „od kuchni” pewne szczegóły dotyczące przygotowania wystawy. Moja decyzja o zniszczeniu obrazu, okazała się punktem wyjścia do powstania nowych, wartościowych dla mnie rozwiązań.  Piotr Korol

Piotr Korol podczas otwarcia, z prawej kurator programowy galerii Ryszard Ługowski

Obraz grawitacyjny nr 47 – powstawał od 18 stycznia do 25 marca 2015 r. dzięki zastosowaniu nietypowej metody malowania, polegającej na niemal codziennym zanurzaniu go w naczyniu z farbą. Składał się z 57 warstw farby, tworzącej specyficzną, silnie fakturową strukturę. Miał być największym z serii Obrazów grawitacyjnych ( posiadał wymiary 66 x 48 cm, ważył około 17 kg, do jego malowania potrzebne było około 60 litrów farby).

Piotr Korol urodził się w 1975 r. w Lublinie. W 2001 r. uzyskał Dyplom z Malarstwa na Wydziale Artystycznym UMCS. Autor wystaw indywidualnych, m.in.: Pochwała grawitacji. Logika kodu w BWA Galerii Sanockiej w Sanoku (2013), Obrazy grawitacyjne w Galerii Otwarta Pracownia w Krakowie (2012), Proces – Przestrzeń – Rytm w Galerii KONT w Lublinie (2010). Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Mieszka i pracuje w Lublinie.