Maciej Aleksandrowicz
Gra w życie w pałacu pamięci

Pałac pamięci to zaawansowany system mnemoniczny, polegający na kojarzeniu obrazów z miejscami w znanym, rzeczywistym lub wyimaginowanym otoczeniu. Korzystając z wyobraźni, można umieścić jakiś mocny wizualnie symbol informacji, którą chcemy zapamiętać, w znanym nam miejscu. Powstanie pałacu pamięci jest powszechnie kojarzone z  greckim lirykiem Symonidesem.

Gra w życie to jeden z pierwszych i najbardziej znanych przykładów automatu komórkowego, wymyślony  w roku 1970 przez brytyjskiego matematyka Johna Conwaya. Od momentu publikacji zawsze wzbudzała duże zainteresowanie z powodu zaskakującego sposobu, w jaki struktury przy zastosowaniu tylko kilku prostych reguł potrafią samorzutnie ewoluować w skomplikowane struktury. Automat do dziś interesuje i inspiruje matematyków, ekonomistów i naukowców z innych dziedzin.

Zasłona tajemnicy, za jaką skrywa się natura wolnej woli, jest możliwa do odsłonięcia tylko w pośredni sposób. Ten sposób to  Gra w życie w pałacu pamieci. Jest to próba ukazania tego co tkwi w pamięci i czy „właściciel” pamięci może zapanować nad tym co się w nim dzieje. Czy wola konkuruje z odgórnym algorytmem, czy może wola jest wynikiem koniecznym tego algorytmu? Czy proces zaprogramowany w automacie komórkowym zawsze zmierza do końca?

Maciej Aleksandrowicz

(ur. 1973) studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1992-1998 w pracowni prof. Stanisława Słoniny oraz w Instytucie Historii Sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1999-2002; stypendysta w University of Humberside, Hull (Wielka Brytania). Wykłada na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w Pracowni Projektowania Przestrzennego od 2007; prodziekan Wydziału Rzeźby od 2008 do 2012. Wykładowca w Wyższej Szkole Artystycznej, gdzie prowadzi zajęcia z Psychofizjologii Widzenia i Rzeźby. Obrona doktoratu w 2007. Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2008. Profesor nadzwyczajny 2012, habilitacja 2013. Uczestnik wielu wystaw. Organizuje i prowadzi warsztaty poświęcone sztuce w przestrzeni publicznej i site-specific. Realizuje rzeźby monumentalne m.in. w Mauzoleum Bitwy pod Ostrołęką, pomnik Żołnierzy Poległych Na Misjach w Warszawie. Członek Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.