Krzysztof Topolski „pło”
12 września – 6 października 2023
„Dźwięk jest rodzajem dotyku” Maryanne Amacher
„Pło to kożuch roślin torfowiskowych występujący na wodzie w formie zarastającego brzegu lub rodzaj pływającej wyspy, powstałej w wyniku odrywania się mszarów torfowcowych porastających brzegi jeziora. Stanowi etap zarastania zbiornika wodnego, tworząc trzęsawisko. Zwykle ma charakter torfowiska przejściowego.
Pło otacza zbiornik wodny, czasem pokrywając go całkowicie tak, że woda tworzy pod nim soczewkę.” [źródło: Wikipedia, hasło: Pło]
Wystawa jest kompozycją przestrzenno-muzyczną, jako rodzaj namysłu nad wibracją i taktylnością dźwięku. Zaprezentowano prace audiowizualne oraz instalacje dźwiękowe, jako zbiór połączonych elementów budujących specjalne otoczenie. Uczestnictwo w wystawie polega na głębokim słuchaniu oraz słuchaniu ciałem. Ważnymi elementami są nagrania terenowe oraz dźwięki elektroniczne, istotne miejsce także zajmuje akustyczna ekologia oraz krajobraz akustyczny.
Współpraca merytoryczna i produkcja: Eliza Nadulska, Milena Stryjewska
Wystawa z audiodeskrypcją.
Oprowadzania w wyznaczonych terminach przez Głuche Edukatorki:
– 15 IX godz. 18:00, prowadzi Natalia Siuchta
– 6 X godz. 18:00, prowadzi Jagoda Cerkiewnik.
Krzysztof Topolski
Artysta dźwiękowy, perkusista, autor projektów z dziedziny muzyki i sztuki dźwięku. Zajmuje się field recordingiem, akustyczną ekologią i krajobrazem akustycznym. Tworzy instalacje dźwiękowe. W jego pracy kluczowe pojęcia to noise, soundscape i groove. Interesują go poszukiwania w sferze perkusji oraz live electronic, muzyka improwizowana i elektroakustyczna, komponuje przy użyciu komputera. Realizuje projekty poświęcone muzyce współczesnej, akustycznej ekologii i sztuce dźwięku oraz prowadzi warsztaty. Występuje jako Arszyn. Gra w zespole Synchrotrony.
Był kuratorem projektu edukacji dźwiękowej „Ucho w Wodzie czyli działania dźwiękowe na Wyspie Sobieszewskiej”, pomysłodawcą i kuratorem festiwalu sztuki dźwięku „Soundplay”, oraz cyklu warsztatów „Dźwiękowiska” w CSW Łaźnia w Gdańsku. Jako artysta dźwiękowy i edukator współpracował z najważniejszymi instytucjami kultury w Polsce. Prowadził warsztaty, grał koncerty, brał udział w wystawach i festiwalach. Zrealizował instalację dźwiękową „Falowanie” w ramach Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień oraz uczestniczył w cyklu wystaw dźwiękowych „Polish Soundscape”. Brał udział w wystawie „Ogrody” w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta. Zrealizował m.in. projekty: „Muzeum Dźwięków” w Muzeum Narodowym w Krakowie, „Baltic Sounds Good” w ramach projektu Art Line, „Arszyn Emigrant” GPS w Muzeum Emigracji w Gdyni, oraz „Perspektiven/Perspektywy” – reinterpretacje utworów ze Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia w Warszawie oraz Studia Muzyki Elektronicznej WDR w Kolonii. Wraz z Mariuszem Warasem stworzyłem instalację „Fabryka” w CSW Znaki Czasu w Toruniu, a także prezentował utwór „Folk Science” jako część projektu „Pandemonium” w AC Institute [Direct Chapel] w Nowym Jorku. Zrealizował projekty nagrań terenowych „Arszyn-Emigrant” oraz w terenie – Suwalszczyzna.
Był stypendystą Museums Quartier w Wiedniu, stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007, 2010, 2013). Otrzymał stypendium rezydencyjne Fundacji Wyszehradzkiej w Galerii Skolska 28 w Pradze oraz Fundacji ArtsLink w Nowym Jorku – rezydencja w Ohio State University School of Music w USA. Przebywał i pracował w ośrodku muzyki elektroakustycznej EMS w Sztokholmie. Uczestniczył w rezydencji w Skalar Center for Sound Art and Experimental Music w Seyðisfjörður, Islandia.
Brał udział w wielu festiwalach m.in: „Sanatorium Dźwięku” w Sokołowsku, „Narracje” w Gdańsku, „CoCArt” w Toruniu, „Unsound” w Krakowie, „Line_in : Line_out” oraz „Wien Modern” w Wiedniu, „Stimul” oraz Echofluxx w Pradze, „Sound Around” w Kaliningradzie, „Jazz and Experimental Music from Poland” w Londynie i Istambule, „Lublin Jazz Festiwal”, „Dni Muzyki Nowej” w Gdańsku.
Wernisaż wystawy. Od lewej: Krzysztof Topolski, Milena Stryjewska, Magdalena Schromova
Wydarzenie towarzyszące 66. Międzynarodowemu Festiwalowi Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”.
zdjęcia Ignacy Skwarcan