Jarosław Perszko – Żona Lota II

Proces
Obserwacja zjawisk zachodzących podczas procesu odlewniczego, świadomość zmian i potencjalnych efektów pozwalająca do pewnego stopnia przewidzieć finał, a także zaplanować określoną formę otwiera możliwość skupienia się na szczególnym jego aspekcie jakim jest czas powstawania i dynamizm. W związku z tym technologia nie jest wykorzystana jedynie do osiągnięcia efektu powierzchniowego. Wybór materiału nie stanowi również przypadku. Ucieczka od brązu jest jak najbardziej świadoma. Prowokuje do porównań z przedstawieniami masek pośmiertnych, które mimo swojej hiperrealistycznej dokładności nie są twarzą portretowanej osoby. Utrwalone w pewnym momencie dają statyczne świadectwo trwającej w czasie egzystencji.
W tym przypadku portretowane papierowe torby pomyślane są jedynie jako pojemniki, z natury swojej nie tylko puste, lecz także bezużyteczne, neutralne, właściwie pozbawione projektu i treści. Powstałe z nich obiekty odlane są "na pełno", bez retuszu, interwencji, poprawiania. Wszystkie czynniki w postaci spękań, śladów masy formierskiej, zawirowań płynnego metalu, wciągów i skurczów w wyniku stygnięcia z jednocześnie zachowaną identyfikacją modelu pozwalają do pewnego stopnia prześledzić szlak wiodący z próżnego w pełne, z płynnego w twarde, stawania się. Szlak, na którym istota nigdy nie pozostaje w spoczynku zmieniając swój stan fizyczny.
Tak zdefiniowana forma ujawnia w domyśle punkt wyjścia, drogę przemiany i jej finał. Przemiany nie tylko materiałowej ale przede wszystkim znaczeniowej. Procesu, który zachodzi nie tylko w sferze fizycznej, ale de facto w sferze mentalnej – metafizycznej. Jarosław Perszko

Jarosław Perszko. Urodzony 10. 08. 1962 roku w Hajnówce. Studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, zakończone w 1989 roku dyplomem z wyróżnieniem w Pracowni Rzeźby prof. Hanny Brzuszkiewicz. W latach 1989-90 asystent prof. Adolfa Ryszki w Zakładzie Rzeźby UMK w Toruniu. Od 1997 roku pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej. Obecnie profesor nadzwyczajny w Katedrze Architektury Wnętrz tejże uczelni. Inicjator i współzałożyciel międzynarodowego stowarzyszenia "ARTYŚCI W NATURZE".
Zajmuje się rzeźbą, instalacją i performace. Liczne realizacje scenograficzne dla filmu, teatru dramatycznego i lalkowego oraz widowisk muzycznych. Animator kultury, współorganizator i uczestnik warsztatów twórczych m.in. z Laboratorium Edukacji Twórczej CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie.
Ponad pięćdziesiąt wystaw indywidualnych i problemowych w Polsce, Francji, Szwecji, Portugalii , Niemczech i na Ukrainie. Liczny udział w wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą.
Rezydent międzynarodowego sympozjonu realizacyjnego "Alliages 2002" – Champagnole (Francja). Nagroda Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej za sezon 2001/2002 – Białystok, 2002. Nagroda "Srebrna Stopka" na Międzynarodowym Sympozjonie Artystycznym – Czartoria, 2003. Medal "ZASŁUŻONY DLA KULTURY POLSKIEJ", Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Warszawa, 2006
Prace w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej w Radomiu oraz zbiorach prywatnych we Francji, Szwecji, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych i Polsce.